«Τριάδα ζῶσαν ἐρῶ σε,
ἕνα καὶ μόνον μονάρχην
Φύσιν ἄτρεπτον, ἄναρχον,
φύσιν οὐσίας ἀφράστου,
σοφίας νοῦν ἀνέφικτον,
κράτος οὐρανῶν ἄπταιστον,
ἄτερ ἀρχῆς, ἀπέραντον,
ἀκατασκόπητον αὐγήν,
ἐφορῶσαν δὲ τὰ πάντα,
βάθος οὐδὲν ἀγνοοῦσαν,
ἀπὸ γῆς μέχρις ἀβύσσου.
Πάτερ ἵλεως γενοῦ μοι».
Τριάδα ζωντανὴ θὰ σὲ ἀποκαλῶ
ἕνα καὶ μόνο Κύριο,
φύσι ἀμετάτρεπτη, χωρὶς ἀρχή,
φύσι ἄρρητης οὐσίας,
νοῦ μὲ σοφία ἀσύλληπτη,
οὐράνια ἐξουσία, ποὺ δὲ σφάλλει,
μὲ δίχως ἀρχή, ἀπέραντη,
ἀθέατη λάμψι,
ποὺ ἀπὸ ψηλὰ τὰ πάντα βλέπει,
καὶ δὲν ἀγνοεῖ κανένα βάθος
ἀπὸ ὅσα ὑπάρχουν στὴν γῆ,
μέχρις αὐτὰ ποὺ φθάνουν στὴν ἄβυσσο.
Πάτερ, γίνου σπλαχνικὸς σὲ μένα.
Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος
Νεοελληνική ἀπόδοση:
Βενέδικτος Ἱερομόναχος Ἁγιορείτης
Ἔπη δογματικά. 30 Ὕμνος πρὸς Θεόν. ΕΠΕ 8, 368. ΒΕΠΕΣ
61,54 PG 37, 509-510).
Πηγή: Γρηγοριανόν
Ταμεῖον, Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου,
Βενεδίκτου Ἱερομονάχου Ἁγιορείτου,
σελ. 816-817.