(συνέχεια Α' μέρους...)
Πότε θὰ σὲ ἀπολαύσω,
τῆς ψυχῆς μου θυμηδία,
καὶ ἐντός μου νὰ σὲ ἔχω,
ὦ ἀγάπη μου γλυκεῖα;
Μὴ βδελύξης, Ἰησοῦ μου,
τὴν πολλήν μου δυσωδίαν,
εἴσελθε εἰς τὴν ψυχήν μου,
τὴν πτωχὴν καὶ παναθλίαν.
Ὦ ἀγάπη γλυκυτάτη,
εἴσελθε εἰς τὴν ψυχήν μου,
καὶ κατοίκησον ἐντός μου,
ὑπερπόθητε Σωτήρ μου.
Ἡ τερπνότης τῆς ζωῆς μου,
τῆς ψυχῆς μου ἡ εἰρήνη,
ἡ ἀγάπη ἡ ἁγία,
καὶ ἡ θεία χαρμοσύνη.
Ὁ ἀὴρ ὁ ζωογόνος,
καὶ ἡ αὔρα ἡ γλυκεῖα,
εἴσελθε εἶς τὴν ψυχήν μου,
τερπνοτάτη εὐωδία.
Σκήνωσον ἐν τῇ ψυχῇ μου,
Ἥλιε δικαιοσύνης,
ἔμπλησον μου τὴν καρδίαν,
φωτισμοῦ καὶ εὐφροσύνης.
Ἔκκαυσόν με τῷ πυρί σου,
τρῶσόν με τῷ ἔρωτί σου,
τῇ ἀγάπῃ καὶ τῷ πόθῳ,
Σῶτερ τῇ γλυκύτητί σου.
Τὴν δικαίως μισουμένην,
Ἰησοῦ μου, μὴ βδελύξῃς,
καὶ τὴν πενιχράν μου Σῶτερ,
δέησιν μὴ ἀπορρίψῃς.
Ἀλλὰ δέξαι με ἐν πόθῳ,
κράζουσαν ἐλέησόν με,
καὶ τοῖς δεξιοῖς προβάτοις,
Ἰησοῦ μου σύνταξόν με.
Ξένη Μοναχή
Πότε θὰ σὲ ἀπολαύσω,
τῆς ψυχῆς μου θυμηδία,
καὶ ἐντός μου νὰ σὲ ἔχω,
ὦ ἀγάπη μου γλυκεῖα;
Μὴ βδελύξης, Ἰησοῦ μου,
τὴν πολλήν μου δυσωδίαν,
εἴσελθε εἰς τὴν ψυχήν μου,
τὴν πτωχὴν καὶ παναθλίαν.
Ὦ ἀγάπη γλυκυτάτη,
εἴσελθε εἰς τὴν ψυχήν μου,
καὶ κατοίκησον ἐντός μου,
ὑπερπόθητε Σωτήρ μου.
Ἡ τερπνότης τῆς ζωῆς μου,
τῆς ψυχῆς μου ἡ εἰρήνη,
ἡ ἀγάπη ἡ ἁγία,
καὶ ἡ θεία χαρμοσύνη.
Ὁ ἀὴρ ὁ ζωογόνος,
καὶ ἡ αὔρα ἡ γλυκεῖα,
εἴσελθε εἶς τὴν ψυχήν μου,
τερπνοτάτη εὐωδία.
Σκήνωσον ἐν τῇ ψυχῇ μου,
Ἥλιε δικαιοσύνης,
ἔμπλησον μου τὴν καρδίαν,
φωτισμοῦ καὶ εὐφροσύνης.
Ἔκκαυσόν με τῷ πυρί σου,
τρῶσόν με τῷ ἔρωτί σου,
τῇ ἀγάπῃ καὶ τῷ πόθῳ,
Σῶτερ τῇ γλυκύτητί σου.
Τὴν δικαίως μισουμένην,
Ἰησοῦ μου, μὴ βδελύξῃς,
καὶ τὴν πενιχράν μου Σῶτερ,
δέησιν μὴ ἀπορρίψῃς.
Ἀλλὰ δέξαι με ἐν πόθῳ,
κράζουσαν ἐλέησόν με,
καὶ τοῖς δεξιοῖς προβάτοις,
Ἰησοῦ μου σύνταξόν με.
Ξένη Μοναχή
Ἡγουμένη Ἱερᾶς Μονῆς Ἁγίας Τριάδος
Πηγή: Ποιήματα ἦτοι δεήσεις καὶ ἐξομολογήσεις, Ξένης Μοναχῆς, Ἡγουμένης Ἱερᾶς Μονῆς Ἁγίας Τριάδος, σελ. 28-29.