Δόξα στόν Δημιουργό
Θά 'θελα νά 'μουν πουλάκι
καί νά πέταγα ψηλά,
νά τό τραγουδοῦσα σ' ὅλους
δυνατά κελαηδιστά:
Ὅλοι οἱ ἄνθρωποι αἰνεῖτε
τόν ἅγιο Δημιουργό,
γῆ καί οὐρανός ἄς ψάλλουν
δοξολογία στόν Θεό.
Ἄν δέν εἶμαι ὅμως πουλάκι,
ἡ καρδιά μου ἔχει φτερά,
μέ τό δικό της καρδιοκτύπι
πάντα αὐτόν θά τραγουδᾶ.
Ὅλοι οἱ ἄνθρωποι αἰνεῖτε
ἀπ' τήν καρδιά σας τόν Θεό
«ἐν ψαλτηρίῳ, ἐν κιθάρᾳ,
ἐν τυμπάνῳ καὶ χορῷ».
Κύριέ μου, μέ ποιό τρόπο
νά σοῦ πῶ «εὐχαριστῶ»;
Τό πιό τρανό δοξαστικό μου
θά 'ναι αὐτό πού δέν θά πῶ.
Μέ ποιά λόγια, μέ ποιά ἔργα,
ποιό τραγούδι, ποιό ψαλμό;
Ἰησοῦ μου, δέν χορταίνω
πάντα αὐτό νά τραγουδῶ.
Σοφία Χατζηεφραιμίδου
Πηγή: Πνευματικές Ὠδές β' , «Χριστιανική ἐλπίς», σελ. 132-133.
