Φύλακες τῶν ψυχῶν - Ἅγιος Γρηγόριος ὸ Θεολόγος

Φύλακες τῶν ψυχῶν

«Ὦ θυσίας πέμποντες ἀναιμάκτους, ἱερῆες!

Ὦ ψυχῶν ταμίαι μεγακύδεες! Ὦ μεγάλοιο

πλάσμα Θεοῦ χείρεσσιν ἐν ὑμετέρῃσι φέροντες!

Ὦ Θεόν ἀνθρώποισι μεγ' ἔξοχον εἰς ἕν ἄγοντες!

Ὦ κόσμοιο θέμεθλα, βίου φάος, ἕρμα λόγου!».

Ὦ ἱερεῖς πού προσφέρετε τίς ἀναίμακτες θυσίες!

Μεγαλόδοξοι φύλακες τῶν ψυχῶν! Ὦ σεῖς πού τοῦ μεγάλου 

Θεοῦ τό δημιούργημα κρατᾶτε στά χέρια σας!

Ὦ ἐσεῖς πού ἑνώνετε τούς ἀνθρώπους μέ τόν πανύψιστο Θεό. 

Ὦ τά θεμέλια τοῦ κόσμου, τό φῶς τῆς ζωῆς, τό θεμέλιο τοῦ λόγου».

Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος

Νεοελληνική ἀπόδοση: Βενέδικτος Ἱερομόναχος Ἁγιορείτης

 Ἔπη εἰς ἑαυτόν, Ποίημα ΙΓ', Εἰς ἐπισκόπους. ΕΠΕ 10, 220. ΒΕΠΕΣ 62,111 PG 37,1227).

Πηγή: Γρηγοριανόν Ταμεῖον, Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου, Βενεδίκτου Ἱερομονάχου Ἁγιορείτου, σελ. 818.

Ἡ τριπλῆ μονάδα - Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος

Ἡ τριπλῆ μονάδα 

«Πατὴρ μὲν ἡμῖν ῥίζα καὶ πηγὴ καλῶν· 
ἐκ τοῦδε φῶς γεννητόν, Υἱὸς καὶ Λόγος, 
σφράγισμ' ἀνάρχου· Πνεῦμα τ' ἄχρονος φύσις·
Θεός, Θεός μου, καὶ Θεός, τρισσὴ μονάς. 
Οὐκ ἔστιν ὅς με ταῦτα κωλύσει λέγειν.


Ρίζα ὁ Πατέρας καὶ πηγὴ ὅλων τῶν καλῶν·
Φῶς ποὺ γεννήθηκε ἀπὸ αὐτὸν ὁ Υἱὸς καὶ Λόγος, 
σφραγίδα τοῦ ἄναρχου. Καὶ ἄχρονη φύσι τὸ Πνεῦμα. 
Θεός, Θεός μου καὶ Θεός, τριπλῆ μονάδα.
Ποιός εἶναι αὐτὸς ποὺ θὰ μὲ ἐμποδίση νὰ τὸ λέω; 
 
Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος

Νεοελληνική ἀπόδοση: Βενέδικτος Ἱερομόναχος Ἁγιορείτης

 Ἔπη εἰς ἑαυτόν, Ποίημα ΙΔ', Εἰς ἑαυτὸν καὶ πρὸς τοὺς φθονοῦντας. ΕΠΕ 10, 234. ΒΕΠΕΣ 62,119 PG 37,1248).

Πηγή: Γρηγοριανόν Ταμεῖον, Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου, Βενεδίκτου Ἱερομονάχου Ἁγιορείτου, σελ. 818.

Ἡ ζῶσα Τριάς - Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος

«Τριάδα ζῶσαν ἐρῶ σε, 

ἕνα καὶ μόνον μονάρχην

Φύσιν ἄτρεπτον, ἄναρχον, 

φύσιν οὐσίας ἀφράστου, 

σοφίας νοῦν ἀνέφικτον, 

κράτος οὐρανῶν ἄπταιστον,

ἄτερ ἀρχῆς, ἀπέραντον, 

ἀκατασκόπητον αὐγήν, 

ἐφορῶσαν δὲ τὰ πάντα, 

βάθος οὐδὲν ἀγνοοῦσαν, 

ἀπὸ γῆς μέχρις ἀβύσσου.

Πάτερ ἵλεως γενοῦ μοι».

Τριάδα ζωντανὴ θὰ σὲ ἀποκαλῶ

ἕνα καὶ μόνο Κύριο, 

φύσι ἀμετάτρεπτη, χωρὶς ἀρχή, 

φύσι ἄρρητης οὐσίας, 

νοῦ μὲ σοφία ἀσύλληπτη, 

οὐράνια ἐξουσία, ποὺ δὲ σφάλλει, 

μὲ δίχως ἀρχή, ἀπέραντη, 

ἀθέατη λάμψι, 

ποὺ ἀπὸ ψηλὰ τὰ πάντα βλέπει, 

καὶ δὲν ἀγνοεῖ κανένα βάθος

ἀπὸ ὅσα ὑπάρχουν στὴν γῆ, 

μέχρις αὐτὰ ποὺ φθάνουν στὴν ἄβυσσο.

Πάτερ, γίνου σπλαχνικὸς σὲ μένα.

Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος

Νεοελληνική ἀπόδοση: Βενέδικτος Ἱερομόναχος Ἁγιορείτης

 Ἔπη δογματικά. 30 Ὕμνος πρὸς Θεόν. ΕΠΕ 8, 368. ΒΕΠΕΣ 61,54 PG 37, 509-510).

Πηγή: Γρηγοριανόν Ταμεῖον, Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου, Βενεδίκτου Ἱερομονάχου Ἁγιορείτου, σελ. 816-817.