Ἄνθρωπος: ἄνω θρώσκω, τὰ ἄνω ζητῶ, ἄνω σχῶμεν τὰς καρδίας!
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Ν.Β. Καμβύσης. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Ν.Β. Καμβύσης. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Πέμπτη 12 Ιουνίου 2014

Ἀββᾶς Ὀνούφριος - Ν.Β. Καμβύσης


Ἀββᾶς Ὀνούφριος 

«Καθημένου ποτέ ἐν τῷ κελλίῳ μου, ἔνευσεν ὁ Θεός τῇ καρδίᾳ μου ἵνα μεταβῶ καί εὕρω ὅσιον ἄνδρα ἐν τῇ ἐρήμῳ...» (Ἀββᾶς Παφνούτιος).

Τρεῖς μέρες καί τρεῖς νύχτες δίχως νερό στό στόμα. 
- Κύριε εἶπα ποῦ μέ ὁδηγεῖ ἡ πνοή Σου
ἀφοῦ πίσ' ἀπ' τίς νύχτες πίσω ἀπό τίς μέρες 
τίποτα δέ γροικάω ἐκτός ἴχνη Θανάτου!
Τέταρτη μέρα ἕνας Ἄγγελος μέ σήκωσ' ἀπ' τήν ἅμμο.
Ἄγγιξε πόδια χέρια καί μοῦ 'δῶσε δύναμη!
Ἄλλες ἑφτά μέρες κι' ἄλλες ἐφτά νύχτες
καί πάλι λύγισαν τά γόνατά μου κι' ἔπεσα, 
καί πάλι νά μέ συνεφέρνει ὁ Ἄγγελος
δροσίζοντας τή γλῶσσα μέ νερό καί μέλι. 
- Παφνοῦτιε, δοῦλε Κυρίου μή φοβᾶσαι!
Σήκωσα τό βλέμμα θαμπό καί εἶδα. 
Καί νά μπροστά μου ἐκεῖνος πού ζητοῦσα. 
Ἕνα γυμνό ὁστεομένο σῶμα, 
λευκά μαλλιά πίσω π' ἀγγίζανε τίς φτέρνες, 
γένια λευκά μπροστά, πού φτάναν στίς πατοῦσες!
- Σέ περιμένω ὅπως ὥρισεν ὁ Κύριος, εἶπε
Χρόνια ἑβδομῆντα κι' ἄλλον ἄνθρωπο δέν εἶδα
παρά ἐσένα πού ἔστειλ' ὁ Θεός, γιά νά μέ κοινωνήσει!
Τήν ἄλλη μέρα ὁ Ἀββᾶς Ὀνούφριος ἐκοιμήθη!
- Ἔλαμπεν τό πρόσωπόν του ὡς ὁ ἥλιος
θά μᾶς πεῖ ὁ Ἀββᾶς Παφνούτιος πού τόν εἶδε. 
Ψαλμωδία γλυκειά μυρίων Ἀγγέλων
φυσοῦσε αὔρα δροσερή στό σκήνωμά του. 
Γι' αὐτόν ἡ ἐκκλησία μας σήμερα ψέλνει. 
- Τῆς Αἰγύπτου Χαῖρε Θεῖος Πυρσός
Ὀνούφριε πάτερ νομοστάθμη ἡσυχαστῶν-.

Ν.Β. Καμβύσης

Πηγή: Ἰσάγγελοι - ποιήματα, Ν.Β. Καμβύση, «Τῆνος», σελ. 36. 

Τετάρτη 19 Μαρτίου 2014

Ἱστορία τῆς ὀργῆς - Ν.Β. Καμβύσης


Ἱστορία τῆς ὀργῆς 

Στήν ἔρημο κάποιαν ἡμέρα
- ἡ ἱστορία τοῦ Παλλαδίου γράφει -
ἕνα κουνούπι πεινασμένο τσιμπάει 
στό χέρι τόν Ἀββᾶ Μακάριο τόν ἀρχαῖο
κι' αὐτός τ' ἄλλο σηκώνοντας τό χέρι
ὀργισμένος τό χτυπάει, τό λυώνει!
μά σάν ἐσκέφτηκε πώς εἶχε γίνει 
ὄργανο τῆς ἐκδίκησης, κι' ἀκόμα 
πώς ὁ θυμός τόν εἶχε συνεπάρει
τήν ὥρα πού ζητοῦσε τή γαλήνη
κλαίει! προσεύχεται, συχώρεση ζητάει
τή στράτα ἀμέσως παίρνει, κατεβαίνει 
στά ἕλη πού τά κουνούπια μόνο ζοῦνε 
κάθετ' ἐκεῖ μέρες καί μῆνες 
πρόσωπο, σῶμα δίχως νά σκεπάσει!
Ἔτσι σάν γύρισε στή λαύρα μιάν ἡμέρα
ἀπ' τά πολλά τσιμπήματα πρισμένος
λεπρό τόν πήρανε οἱ ἄλλοι πού τόν εἶδαν,
καί κανένας δέν τόν γνώρισε, μονάχα
ἡ φωνή τόν πρόδωσε, καί ὅταν
τήν ἰστορία μάθανε ἀπόρισαν, καί θαύμασαν!
 
Ν.Β. Καμβύσης

Πηγή: Ἰσάγγελοι - ποιήματα, Ν.Β. Καμβύση, «Τῆνος», σελ. 56.