Ἄνθρωπος: ἄνω θρώσκω, τὰ ἄνω ζητῶ, ἄνω σχῶμεν τὰς καρδίας!
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Χλόη Ἀχαϊκοῦ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Χλόη Ἀχαϊκοῦ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Τρίτη 6 Μαΐου 2014

Λουλούδια τοῦ Θεοῦ - Χλόη Ἀχαϊκοῦ


Λουλούδια τοῦ Θεοῦ 

Μέσα στῆς Ἀλήθειας τὸ βασίλειο
εἴμαστε λουλούδια δροσερά, 
Πλημμυροῦμε φῶς ἀπὸ τὸν ἥλιο 
κι' ἡ αὐγὴ μᾶς λούζει μὲ δροσιά.

Ἄνοιξη μηνᾶμε ὁλόγυρά μας
κι' ἡ ζωή μας μύρο καθαρό. 
Κι' εἶναι σὰ μπουμποῦκι στὴν καρδιά μας, 
κάθε ἰδανικό μας ἱερό. 

Ὦ Χριστέ μας, ἔλα Σὺ στὴν πάλη
μὲ τὰ μύρι' ἀγκάθια τοῦ κακοῦ, 
νὰ μᾶς δώσης δύναμη μεγάλη· 
φωτεινὸ νὰ μᾶς κρατᾶς τὸ νοῦ. 

Βλόγα μας μὲ τ' ἅγιο Σου τὸ χέρι·
κι ἡ ψυχή μας δὸς νὰ λαχταρᾶ, 
νἄμαστε χειμῶνα - καλοκαίρι,
τοῦ Θεοῦ λουλούδια δροσερά. 

Χλόη Ἀχαϊκοῦ

Πηγή: Στήν Αὐγὴ τῆς Νεότητος, Χλόης Ἀχαϊκοῦ, «Ἡ Ἄμπελος», σελ. 105. 

Πέμπτη 17 Απριλίου 2014

Τὸ παράπονό Του - Χλόη Ἀχαϊκοῦ


Τὸ παράπονό Του

Ἡ κλῶσσα τὰ πουλάκια της φωνάζει
καὶ τὰ μαζεύει ὁλόγυρά της.
Κι' ἀπλώνει... Ἁπλώνει μὲ λαχτάρα 
νὰ τὰ σκεπάση στὰ φτερά της.

Ὅμοια κι' ἐγὼ -εἶπε ὁ Χριστὸς μὲ θλίψη- 
προσμένω τώρα τόσα χρόνια, 
ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ, νἀρθῆς κοντά μου...
Μὰ ἐσὺ... ΧΟΛΗ ΚΑΙ ΚΑΤΑΦΡΟΝΙΑ!
Χλόη Ἀχαϊκοῦ

Πηγή: Στήν Αὐγὴ τῆς Νεότητος, Χλόης Ἀχαϊκοῦ, «Ἡ Ἄμπελος», σελ. 255. 

Τετάρτη 2 Απριλίου 2014

Ἄνοιξι - Χλόη Ἀχαϊκοῦ


Ἄνοιξι 

Τί νὰ πρωτοκυττάξω καὶ νὰ δῶ;
Τὰ πέλαγα, τὴ γῆς, τὸν οὐρανό; 
Ζαφείρια, μύρια χρώματα καὶ μάγια, 
ἀπ' τὶς αὐγὲς ὥς τὰ γαλήνια βράδυα.

Ἂς εἶχα μιὰν ἀπέραντη ἀγκαλιὰ
νὰ κλείσω καὶ λουλούδια, καὶ πουλιά, 
καὶ τὸ γαλάζιο φῶς κι' ὅλη τὴ δρόσο...
Πρωτόβλαστη τὴν ἄνοιξη νὰ νοιώσω!

Τὸ δάσος ἀνασαίνει σιγαλὰ
τὴν ὥρα ποὺ ἡ αὔρα τὸ φιλᾶ.
Τὸ κῦμα τὶς βαρκοῦλες του ἀγκαλιάζει
κι' ἡ πασχαλιὰ τὸ μύρο της σταλάζει...

Αὐτὸ ποὺ νοιώθω πῶς νὰ Σοῦ τὸ πῶ, 
Πατέρα μου; Δὲ βρίσκω τὸ σκοπό...
Δοξολογία στὸ θρόνο σου ἂς φθάση, 
γιατὶ τὴν ἄνοιξη ἔφερες στὴν πλάση.

Χλόη Ἀχαϊκοῦ

Πηγή: Στήν αὐγή τῆς νεότητος, Χλόη Ἀχαϊκοῦ, «Ἡ Ἀμπελος», σελ. 116

Πέμπτη 6 Φεβρουαρίου 2014

Πρῶτο Μάθημα - Χλόη Ἀχαϊκοῦ


Πρῶτο Μάθημα 

Χαρὰ στὴ μάνα τὴν καλὴ 
καὶ τὴν εὐλογημένη!
Μιὰ τ' ἀκριβό της τὸ φιλεῖ,
Μιὰ τὸ σταυρό του ἀπὸ νωρὶς
νὰ κάνη, 
τὸ μαθαίνει.
Μὰ σἂν τὰ δακτυλάκια του 
τὰ τρία
σμίγει ἐκεῖνο
μὲ περισσὸ καμάρι...
Εὐλόγησέ το, Λυτρωτή, 
νὰ μείνη ἁγνὸ σὰν κρίνο 
μὲ τοῦ Σταυροῦ τὴ χάρη.

Χλόη Ἀχαϊκοῦ

Πηγή: Στὴν Αὐγή τῆς Νεότητος, Χλόης Ἀχαϊκοῦ, σελ. 145.