Κυριακὴ τῆς Τυρινῆς - Ὕμνοι

Ἡ παρακοή στόν Θεό ἔφερε τὴν ἐξορία τῶν Πρωτοπλάστων

ᾨδὴ θ' . Τὴν φωτοφόρον νεφέλην. 

Εἰρηνικῇ καταστάσει, εἰλικρινεῖ διαθέσει, 

τὸν ἱερώτατον καιρόν, τῆς ἁγίας Νηστείας, 

ὑποδεξώμεθα, πιστοί, αἰτοῦντες τὴν ἄφεσιν, 

ὧν ἕκαστος ἐπλημμέλησεν·

ὅπως τῆς ἐκεῖθεν, ἐπιτύχωμεν χαρᾶς. 

Ἰδοῦ ὁ καιρὸς μετανοίας, ἡ προεόρτιος αὕτη, 

τῶν Νηστειῶν εἰσαγωγή· 
Διανάστα, ψυχή μου, τῷ εὐεργέτὴ καὶ Θεῷ, 
θερμῶς διαλλάγηθι, τῆς κρίσεως, 
ὅπως φύγῃς ἐκείνης τῆς δικαίας, 

καὶ φρικτῆς ὡς ἀληθῶς. 

Τῶν Νηστειῶν τὰς εἰσόδους, καὶ τὰ προπύλαια πάντες, 

μὴ καθαρίσωμεν κακῶς, ἀκρασίᾳ καὶ μέθῃ,

ἀλλ' ἐν ἁγνείᾳ λογισμῶν, προθύμως εἰσέλθωμεν, 

ληψόμενοι ἀφθαρσίας στεφάνους, 

καὶ τῶν πόνων ἐπαξίως τοὺς καρπούς.

Θεοτοκίον. 

Ὑπὲρ ἡμῶν δυσωποῦσα, τὸν ἀγαθὸν μὴ ἐλλείπῃς, 

τὸν τὴν ἀσθένειαν ἡμῶν, ἐπιστάμενον μόνον,

λοιμοῦ, λιμοῦ τε καὶ σεισμοῦ, 

καὶ πάσης κακώσεως λυτρώσασθε, 

τὴν τιμῶσάν σε πόλιν, Θεοτόκε, ἡ ἐλπὶς τῶν γηγενῶν.

Ὕμνοι Τριωδίου

Πηγές: Τριώδιον, Φῶς, σελ. 38.