Δέομαι
Στεῖρα ἡ καρδιά μου ἀπόμεινε, χωρίς καρποῦ ἀχνάρι
δίχως τήν πεῖρα τοῦ καλοῦ, τῆς ἀρετῆς τή χάρη.
Σάν τή συκιά τήν ἄκαρπη, ἀλλοί μου, πού πνιγμένη
σέ χλωρασιά θανατερή, ξέρα τήν περιμένει.
Μά πρίν νά φθάση Κύριε στ' ὀλοθρεμοῦ τήν ἄκρη
γόνιμ' ἄς γίνη, ἄς ποτιστῆ μέ μετανοίας δάκρυ.
Ἀνθή Λιβάνη
Πηγή: Ἀπάνθισμα καρδιᾶς, Ἀνθή Λιβάνη, «Ο.Χ.Α. Λυδία», σελ. 59.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου