Στόν φύλακά ἄγγελό μου
Φύλακά ἄγγελε προστάτη,
πού κοντά μου τριγυρνᾶς,
μή καθόλου μέ ἀφήνῃς,
μή καθόλου μέ ξεχνᾶς.
Μή μ' ἀφήνης μοναχό μου·
ἄκουσε τήν προσευχή μου
τούτη ὥρα, πού σοῦ στέλνει
ἡ ἀδύνατη ψυχή μου.
Ὡσάν ἄνθρωπος, ναί, κάνω
κάποιες σκέψεις σφαλερές
κι ἀπό ἄγνοια καί πλάνες
κάνω πράξεις βλαβερές.
Σύ προστάτης, ἄγγελέ μου,
φύλαττέ με πιά πολύ,
ἀπό τῶν κακῶν ἀγγέλων
τήν κακή τους προσβολή.
Κι ἄν σέ ἔχω, ἄχ! λυπήσει
μέ ἁμαρτωλές μου πράξεις,
σοῦ ζητῶ τώρα συγγνώμη
καί αὐτές νά τίς ξεχάσης.
Πάντα, σύ, νά μέ φυλάττης,
σάν προστάτης μου καλός,
ἄγγελέ μ' ἀγαπημένε,
σέ θερμοπαρακαλῶ.
Μοναχός Γεράσιμος Ἁγιορείτης
Πηγή: «Ὁ Ποιμήν ὁ Καλός», Γερασίμου Μοναχοῦ, σελ. 29-30.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου