Μέσα στῆς Ἀλήθειας τὸ βασίλειο
εἴμαστε λουλούδια δροσερά,
Πλημμυροῦμε φῶς ἀπὸ τὸν ἥλιο
κι' ἡ αὐγὴ μᾶς λούζει μὲ δροσιά.
Ἄνοιξη μηνᾶμε ὁλόγυρά μας
κι' ἡ ζωή μας μύρο καθαρό.
Κι' εἶναι σὰ μπουμποῦκι στὴν καρδιά μας,
κάθε ἰδανικό μας ἱερό.
Ὦ Χριστέ μας, ἔλα Σὺ στὴν πάλη
μὲ τὰ μύρι' ἀγκάθια τοῦ κακοῦ,
νὰ μᾶς δώσης δύναμη μεγάλη·
φωτεινὸ νὰ μᾶς κρατᾶς τὸ νοῦ.
Βλόγα μας μὲ τ' ἅγιο Σου τὸ χέρι·
κι ἡ ψυχή μας δὸς νὰ λαχταρᾶ,
νἄμαστε χειμῶνα - καλοκαίρι,
τοῦ Θεοῦ λουλούδια δροσερά.
Χλόη Ἀχαϊκοῦ
Πηγή: Στήν Αὐγὴ τῆς Νεότητος, Χλόης Ἀχαϊκοῦ, «Ἡ Ἄμπελος», σελ. 105.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου