ᾨδὴ ε' . Ὁ ἀναβαλλόμενος.
Ὁ δι' ἀγαθότητα κτίσας τὸν ἄνθρωπον,
καὶ κατ' εἰκόνα τὴν σὴν ποιήσας,
ἐν ἐμοὶ κατοίκησον, τρίφωτε Θεέ μου,
ὡς ἀγαθὸς καὶ φιλάνθρωπος.
Σὺ μὲ καθοδήγησον, Μονὰς τρισήλιε,
πρὸς τρίβους θείας τῆς σωτηρίας,
καὶ τῆς σῆς ἐλλάμψεως πλήρωσον,
ὡς φύσει ὁ Θεὸς ἀπειροδύναμος.
Φῶς τὸ ἀδιαίρετον τῆς μιᾶς φύσεως,
μεμερισμένον τοῖς χαρακτῆρσι,
τριλαμπές, ἀνέσπερον, τὴν ἐμὴν καρδίαν
καταύγασον ταῖς αἴγλαις σου.
Θεοτοκίον.
Ὠς κατεῖδε πάλαι σε, Ἁγνὴ Πανάχραντε,
ὁ Ὑποφήτης βλέπουσαν πύλην,
πρὸς τὸ φῶς τὸ ἄδυτον, εὐθύς σε ἐπέγνω,
Θεοῦ κατοικητήριον.
Πηγή: Παρακλητική, «Φῶς», σελ. 239.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου