Ὁ Ἅγιος Σισώης ὁ Μέγας στὸν τάφο τοῦ Μεγάλου Ἀλεξάνδρου. |
«Σταματώντας μία ἡμέρα κοντὰ στὸν τάφο τοῦ Μεγάλου Ἀλεξάνδρου, συλλογίστηκε κατάπληκτος τὴν ματαιότητα τῆς ἐπίγειας δόξας καὶ ἔχυσε δάκρυα γιὰ τὴν κοινὴ μοίρα κάθε ἀνθρώπου».*
Ἀπολυτίκιον. Ἦχος πλ. α'. Τὸν συνάναρχον Λόγον.
Ἐκ παιδὸς γεωργήσας ζωὴν τὴν κρείττονα,
τῶν κατ' αὐτῆς ἐνεπλήσθης θεουργικῶν ἀγαθῶν,
τῶν Ἀγγέλων μιμητὰ Σισώη Ὅσιε·
ὅθεν ὡς ἥλιος λαμπρός,
ἀπαυγάζεις τηλαυγῶς,
ἐν ὥρᾳ τῆς σῆς ἐξόδου,
δηλοποιῶν τὴν σὴν δόξαν,
καὶ καταλάμπων τὰς ψυχὰς ἡμῶν.
Κοντάκιον. Ἦχος δ'. Ἐπεφάνης σήμερον.
Ἐν ἀσκήσει ἅγγελος ἐν γῇ ὡράθης,
καταυγάζων Ὅσιε,
τὰς διανοίας τῶν πιστῶν,
θεοσημείαις ἑκάστοτε·
ὅθεν σε πάντες,
Σισώη γεραίρομεν.
Μεγαλυνάριον.
Νέκρωσιν Σισώη ζωοποιόν,
παθῶν τῇ ἐκδύσει, ἐνδυσάμενος ὁλικῶς,
νεκροὺς ὡς ἐξ ὕπνου, τῷ ἱερῷ σου λόγῳ,
ἐξήγειρας νεκρώσας, τόν παναλάστορα.
Γεράσιμος Μοναχὸς Μικραγιαννανίτης
Ὑμνογράφος τῆς Μεγάλης τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας.
Πηγή:
Νέος Ἑνιαύσιος στέφανος, Γερασίμου Μοναχοῦ Μικραγιαννανίτου, Καλύβη
Τιμίου Προδρόμου,Σκήτη Μικρᾶς Ἁγίας Ἄννης, σελ. 375-376.
________________________________________
* Ἀπόσπασμα ἀπὸ τὸν Νέο Συναξαριστὴ τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, Ἱερομονάχου Μακαρίου Σιμωνοπετρίτου, «Ἴνδικτος», σελ. 69.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου