Μετάνοια
Μετάνοια σὰν ἔχωμε, ὅλοι μας θὰ σωθοῦμε,
ἐνῶ χωρὶς μετάνοια, ὅλοι θὰ κολασθοῦμε.
Ἀφοῦ δὲν εἶναι ἄνθρωπος στὴν γῆ ὅπου νὰ ζήση
καὶ νὰ περάση τὴν ζωὴ χωρὶς νὰ ἁμαρτήση.
Μὲ πράξεις ἢ καὶ σκέψεις μας, ὅλοι πολλὰ χρωστοῦμε·
γιὰ τοῦτο πρέπει, ἀδελφοί, καὶ νὰ μετανοοῦμε.
Εὐλογημένος ὁ Θεός, ποὺ θάνατο δὲν στέλνει
κάθε φορὰ ποὺ πταίομε, ἀλλὰ μᾶς περιμένει.
Νὰ δείξωμε μετάνοια, νὰ 'ξομολογηθοῦμε,
νὰ κλάψωμε ἀπὸ καρδιᾶς καὶ ἔτσι θὰ σωθοῦμε.
Μὴν ἀπελπίζεσ', ἀδελφέ, ὅσο βαθειὰ κι ἂν φθάσης,
ἀφοῦ ὑπάρχει ἔλεος, βιάσου καὶ θὰ προφθάσης.
Τρέξε εἰς τὸν πνευματικόν, κι ἀφοῦ μετανοήσης,
γιὰ ὅλα σου τὰ πταίσματα νὰ κλάψης καὶ θρηνήσης,
νὰ δώσης τὴν ὑπόσχεση ὅτι θὰ συγχωρέσης
καὶ σὺ αὐτοὺς ποὺ σ' ἔπταισαν, κι ἔτσι θὰ ἠμπορέσης
νὰ θάψης στὸν ὠκεανὸ τῆς θείας εὐσπλαχνίας
τὶς τόσες ἁμαρτίες σου· νὰ τύχης σωτηρίας.
Ἀρχιμανδρίτης Μάξιμος Καραβᾶς
Καθηγούμενος Ἱερᾶς Μονῆς Ἁγίας Παρασκευῆς Μηλοχωρίου
25-1-2997
Πηγή: Ὕμνοι καὶ Ποιήματα, Ἀρχιμανδρίτης Μάξιμος Καραβᾶς, σελ. 69.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου