Ὑμνῶ τήν ἀγάπη Σου, Κύριε - Ἅγιος Συμεών ὁ Νέος Θεολόγος

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ μάθαμε, αὐτή πού Σύ χαρίζεις, 

πώς εἶν' ἀνέκφραστη, ἄπειρη κι' ἀχώρητη στόν κόσμο.

Εἶν' ὅλη φῶς ἀπρόσιτο, φῶς π' ἐνεργεῖ τά πάντα.

Αὐτή τό χέρι Σου λέγεται καί μάτι Σου καλεῖται

καί στόμα τό πανάγιο καί δύναμη καί δόξα.

Αὐτή στή λύπη ἀντίκειται, αὐτή τόν φθόνο διώχνει.

Εἶν' εὐχαρίστηση, χαρά, πραότης καί εἰρήνη,

ἔλεος ἀναρίθμητο,  ἄβυσσος εὐσπλαχνίας.

Πάντοτε μᾶς χειραγωγεῖ , δίπλα μας πάντα στέκει, 

διδάσκει τήν ταπείνωση, πού ὅλα τά κατορθώνει.

Κι' ὅταν τήν ἀποκτήσω αὐτή καί ταπεινός σάν γίνω

τότε ἀχώριστη θά ζεῖ μέσα μου ἡ ἀγάπη.

Μιλάει μου, φωτίζει με, βλέπει καί τή βλέπω.

Μοῦ ἑρμηνεύει τίς Γραφές καί μοῦ προσφέρει γνώση.

Θλίψη δέν ξέρω τί θά πεῖ κι' ἄν ὅλοι μέ λυποῦνε.

Τά πάθη φεύγουνε μέ μιᾶς, φεύγουνε τά σκοτάδια, 

καί βλέπω φῶς παντοτεινά καί νύχτα καί ἡμέρα.

Ἀπολαμβάνω τήν χαρά τήν ἄρρητη καί θεία.
 
Ἅγιος Συμεών ὁ Νέος Θεολόγος 

Πηγή: Ἁγιοπατερικό προσευχητάριο, Ζύμη, σελ. 31