Κοντάκιον Αὐτόμελον. Ἦχος βαρύς.
Οὐκέτι φλογίνη ρομφαία φυλάττει τὴν πύλην τῆς Ἐδέμ·
αὐτῇ γὰρ ἐπῆλθε παράδοξος σβέσις, τὸ ξύλον τοῦ Σταυροῦ·
θανάτου τὸ κέντρον, καὶ ᾍδου τὸ νῖκος ἐλήλαται·
ἐπέστης δὲ Σωτήρ μου τοῖς ἐν Ἅδῃ·
Εἰσάγεσθε πάλιν εἰς τὸν Παράδεισον.
Ὁ Οἷκος.
Τρεῖς σταυροὺς ἐπήξατο, ἐν Γολγοθᾷ ὁ Πιλᾶτος,
δύο τοῖς λῃστεύσασι, καὶ ἕνα τοῦ Ζωοδότου·
ὃν εἶδεν ὁ ᾍδης, καὶ εἶπε τοῖς κάτω·
Ὦ λειτουργοί μου καὶ δυνάμεις μου,
τίς ὁ ἐμπήξας ἦλον τῇ καρδίᾳ μου,
ξυλίνῃ μὲ λόγχῃ ἐκέντησεν ἄφνω, καὶ διαρρήσομαι·
τὰ ἔνδον μου πονῶ, τὴν κοιλίαν μου ἀλγῶ,
τὰ αἰσθητήριά μου· μαιμάσσει τὸ πνεῦμα μου,
καὶ ἀναγκάζομαι ἐξερεύξασθαι τὸν Ἀδάμ,
καὶ τοὺς ἐξ Ἀδάμ, ξύλῳ δοθέντας μοι·
ξύλον γὰρ τούτους εἰσάγει, πάλιν εἰς τὸν Παράδεισον.
Πηγή: Τριώδιον, «Φῶς», σελ. 233.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου