Οὐκ ἦς ἀξία τοῦ ἔχειν καὶ ἔχεις ἅπερ κατέχεις
σὺ τὴν χάρι τοῦ δόντος· μὴ οὖν ὄκνει διανέμειν
τοῖς αἰτοῦσιν, ὡς μετέδωκέ ποτε ἡ Σαμαρεῖτις·
ἀντλήσασα γὰρ μόνη παρέσχε καὶ ἑτέροις οὗπερ ἔλαβεν·
οὐδεὶς αὐτὴν ᾐτεῖτο καὶ πᾶσιν ἐδωρεῖτο ἀφθόνως τοῦ χαρίσματος·
διψᾷ καὶ δαψιλεύεται, μὴ ποιοῦσα ποτίζει·
ἀκμὴν μὴ γευσαμένη, ἀλλ' ὼς μεμεθυσμένη τοῖς ὁμοφύλοις κράζει·
«Δεῦτε ὁρᾶτε νᾶμα ὃ εὗρον· μὴ οὗτος πέλει ὄντως ὁ παρέχων
ἀγαλλίασιν καὶ ἀπολύτρωσιν;»
Δὲν σοῦ πρέπει νὰ ἔχης, ψυχή μου, καὶ ὅσα ἔχεις καὶ βαστᾶς
τὰ χρωστᾶς στὴ Χάρι Ἐκεῖνου ποὺ σοῦ τἄδωκε. Μὴν
παραμελῆς, λοιπόν, νὰ διαμοιράζης
τὰ καλά σου σὲ ὅσους τὰ ζητοῦνε, ὅπως τὰ διέδωσε κάποτε ἡ Σαμαρεῖτις.
Γιατὶ ἐνῶ ἄντλησε μόνη πρόσφερε καὶ στοὺς ἄλλους ἀπὸ αὐτὸ ποὺ ἔλαβε.
κανεὶς δὲν τῆς ἐγύρευε καὶ σ' ὅλους δῶρο πρόσφερνε
ἁπλόχερα ἀπ' τὸ χάρισμα.
Διψᾶ καὶ ὁλόγυρα σκορπίζει, δίχως νὰ πιῆ ποτίζει.
Ἀκόμα δὲν καλογεύτηκε καὶ σὰν μεθυσμένη στοὺς
συμπατριῶτες της φωνάζει·
«Ἐλᾶτε καὶ δεῖτε νερὸ ποὺ εὑρῆκα. Μήπως Αὐτὸς εἶναι πράγματι
Ἐκεῖνος ποὺ δίνει
χαρὰ μεγάλη καὶ σωτηρία;»
Ἅγιος Ρωμανὸς ὁ Μελωδὸς
(β' οἶκος ἐκ τῶν κβ' οἶκων).
Νεοελληνική ἀπόδοση: Ἀρχιμανδρίτης Ἀνανίας Κουστένης
Πηγή: Ὕμνοι, Ἁγίου Ρωμανοῦ τοῦ Μελωδοῦ, Ἀρχμανδρίτου Ἀνανία Κουστένη, σελ. 175.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου