Ἡ κλῶσσα τὰ πουλάκια της φωνάζει
καὶ τὰ μαζεύει ὁλόγυρά της.
Κι' ἀπλώνει... Ἁπλώνει μὲ λαχτάρα
νὰ τὰ σκεπάση στὰ φτερά της.
Ὅμοια κι' ἐγὼ -εἶπε ὁ Χριστὸς μὲ θλίψη-
προσμένω τώρα τόσα χρόνια,
ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ, νἀρθῆς κοντά μου...
Μὰ ἐσὺ... ΧΟΛΗ ΚΑΙ ΚΑΤΑΦΡΟΝΙΑ!
Χλόη Ἀχαϊκοῦ
Πηγή: Στήν Αὐγὴ τῆς Νεότητος, Χλόης Ἀχαϊκοῦ, «Ἡ Ἄμπελος», σελ. 255.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου