Ἅγιος Νικόλαος ὁ ἐν Βουνένοις
Στῆς Ἀνατολῆς τὰ μέρη
ἐγεννήθη ἕνα ἀστέρι
τῶν Ἁγίων θαυμαστό,
ἀπ’ τοὺς εὐσεβεῖς γονεῖς του
θησαυρὸ σεμνῆς ψυχῆς του
φύλαγε ξεχωριστό.
Ὁ Νικόλαος παιδιόθεν
φρόνιμος καὶ συνετός,
τῆς δικῆς του ἡλικίας
δὲ συναναστρέφετο
συνομήλικούς του φίλους
νὰ εὐτραπελίζεται,
ἀλλ’ ἡγάπα τοὺς φρονήμους
γέροντες εἶχε παρέα,
ποὺ γιὰ ἕνα μικρὸ νέο
αὐτὸ δὲν συνηθίζεται.
Κι ὅταν ἐνηλικιώθη,
ἦρθε ἡ ὥρα νὰ τὸν γράψουν
εἰς τὸ στρατιωτικό·
γιὰ τὴν τόση του ἀνδρεία
εὐτολμία, σωφροσύνη,
ὁ Νικόλαος κατέστη
πανταχοῦ ὀνομαστός.
Ἄκουσε κι ὁ βασιλέας
ὁ Λέοντας τότε ὁ τρίτος,
τὴν καλή αὐτοῦ τὴ φήμη
δι’ αὐτὰ πληροφορηθείς
στὸ βασιλικὸ παλάτι
τότε τὸν καλεῖ εὐθύς.
Καὶ ὅταν εἶδε τὸν Νικόλαο
μὲ κρίση τόσο ἰκανή,
ἀξίωμα Δουκὸς τοῦ δίνει!
Τὴν ψυχή τοῦ βασιλιά του
συγκινοῦσε ὅσο κανείς.
Τοῦ ἔδωσε καὶ ἐπαρχία
νὰ τοῦ ὑποτάσσονταν
σ’ αὐτὸν ὅσοι στρατιῶτες
ἐκεῖ κατατάσσονταν.
Κι ἀφοῦ ἔλαβε ἐξουσία
νὰ εἶναι ὁ ἡγεμόνας,
δὲν ἔπαυε κάθε μέρα
καλοκαίρια καὶ χειμῶνες,
τοὺς στρατιῶτες νὰ γυμνάζει,
τοὺς πολέμους νὰ ἑρμηνεύει
κι ὅλα τὰ ἐπιτήδεια,
μὰ πάνω ἀπ’ ὅλα νὰ διδάσκει
μὲ χριστιανικὴ ἀκρίβεια
τὰ ἔργα Θείας πολιτείας
τοῦ Χριστοῦ καὶ τάξεως,
Χριστὸ πῶς νὰ μαγνητίζουν
νὰ Τὸν ἔχουν βοηθό τους
ἐναντίων τῶν ἐχθρῶν τους,
γιὰ νὰ εἶναι ὁ καθείς τους
στὴ ζωή του ἄξιος.
Πολλὲς φορές, τοὺς διηγῆτο
ἱστορίες, ἀνδραγαθίες,
τρόπαια τῶν παλαιῶν,
μὲ πιὸ τρόπο πολεμοῦσαν
μ’ ἀρχηγό τους τὸ Χριστό,
τοὺς ἀντίπαλους νικοῦσαν
φρούρια πολλὰ καὶ πόλεις
καὶ πῶς τὰ κυρίευαν,
μὰ πάνω ἀπ’ ὅλα νουθετοῦσε
νἄχουνε φόβο Θεοῦ!
Κι ὅπου πᾶν’ ἢ ὁδηγηθοῦνε
ποτὲ νὰ μὴν ἀδικοῦνε
πλούσιο ἢ καὶ φτωχό·
γι' αὐτὸ ὁ στρατὸς τοῦ Νικολάου
ἀπ’ ὅπου κι ἂν περνοῦσε
ἥτανε ξεχωριστός.
Τὸν καιρὸ λοιπὸν ἐκεῖνο
καὶ περὶ τὸ ἕτος τότε
ἑπτακόσια εἰκοσι,
μέρος εἶπαν τῆς Θεσσαλίας
ὅτι ἀποστάτησε
καὶ στὸν βασιλέα ἐκεῖνο
Λέοντα εἰκονομάχο
πὼς δὲν ὑποτάσσονται.
Κι ἀνέβηκαν στὰ μέρη
ψηλὰ στὴ Μακεδονία·
πολλοὺς τοὺς αἰχμαλωτίζαν,
λεηλατοῦσαν μὲ μανία,
ὥσπου ὁ Ἴσαυρος τοὺς στέλνει
παντοῦ διατάγματα·
νὰ προσέλθουν οἱ τοπάρχες
μ’ ὅλα τὰ στρατεύματα
κι ἕνας ἐξ’ αὐτῶν ποὺ ἦταν
ὁ Δούκας Νικόλαος,
στὴ Θεσσαλονίκη ἐστάλη
συγκροτήσας πόλεμον
καὶ ὑπέταξε τοὺς πάντες
κεῖ τοὺς Θεσσαλονικεῖς.
Ὑποσχέθηκαν νὰ δίνουν
τὸν διατεταγμένο φόρο
τῆς Βασιλικῆς τιμῆς.
...
πρεσβυτέρα Καλυψώ Δημητριάδη
10 - 2 - 2012
(α' ἀπόσπασμα)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου